- 25 aug 2010, 13:14
#24503
Het was een onheilspellend donkere najaarsavond. Gerrit-Jan had zich er de hele dag op lopen verheugen: vanavond kon hij weer naar de pier om de wind te meten! Zo eens per dag een uitstapje in de woeste natuur is altijd leuk, maar nu.. nu stormde het!
Ongeduldig op tafel trommelend wachtte hij tot zijn toetje voor hem neer werd gezet. Koude rijst met krenten, mmmm.... Snel lepelde hij het lekkers naar binnen en trok zijn warme jopper aan. De hond keek hem vragend aan, maar Gerrit-Jan zei "Nee, Hector, vanavond niet. Vanavond moet het baasje er alleen op uit. Het weer is veel te ruig!".
Snel griste hij zijn zuidwester van de kapstok en besloot dat hij vanavond zou gaan lopen en de fiets in het schuurtje zou laten staan. Met moeite kon hij de keukendeur nog net open krijgen tegen de wind in. Hij hoorde om zich heen de bomen kraken en dacht "Dit wordt misschien een record!".
Na drie kwartier tegen de wind in te hebben geploeterd arriveerde onze weerman op de pier. Gelukkig, het restaurant stond er nog. Hij besloot eerst een lekker heet bakkie troost te nemen voor hij zijn zware taak van die avond zou gaan volbrengen.
Toen de ober hem vroeg of hij nog een keer mocht bijschenken zei Gerrit-Jan: "Nee dank je, ik ga naar buiten, het moet maar gebeuren."
Hij wist precies waar de ladder stond, hij had het tenslotte al zo vaak gedaan. Met enige moeite worstelde hij zich door de smalle achterdeur van het restaurant. Hij schrok van een krijsende kat, die zich uit de voeten maakte. Wat deed zo'n beest hier dan ook met dit weer!
Vijf minuten later was het eindelijk zo ver. Gerrit-Jan wreef zijn handen nog even warm, trok de zuidwester nog wat dieper over de oren en... maakte zijn rechterwijsvinger nat in zijn mond. Als een volleerd weeramateur, ja bijna professional, stak hij zijn vinger daarna kaarsrecht in de lucht.
Zijn hart maakte een sprongetje en hij riep: "Ja! Ja! 94,6 kilometer per uur! Het record van deze maand is verbroken!!".
Een Awekas-lid.
Ongeduldig op tafel trommelend wachtte hij tot zijn toetje voor hem neer werd gezet. Koude rijst met krenten, mmmm.... Snel lepelde hij het lekkers naar binnen en trok zijn warme jopper aan. De hond keek hem vragend aan, maar Gerrit-Jan zei "Nee, Hector, vanavond niet. Vanavond moet het baasje er alleen op uit. Het weer is veel te ruig!".
Snel griste hij zijn zuidwester van de kapstok en besloot dat hij vanavond zou gaan lopen en de fiets in het schuurtje zou laten staan. Met moeite kon hij de keukendeur nog net open krijgen tegen de wind in. Hij hoorde om zich heen de bomen kraken en dacht "Dit wordt misschien een record!".
Na drie kwartier tegen de wind in te hebben geploeterd arriveerde onze weerman op de pier. Gelukkig, het restaurant stond er nog. Hij besloot eerst een lekker heet bakkie troost te nemen voor hij zijn zware taak van die avond zou gaan volbrengen.
Toen de ober hem vroeg of hij nog een keer mocht bijschenken zei Gerrit-Jan: "Nee dank je, ik ga naar buiten, het moet maar gebeuren."
Hij wist precies waar de ladder stond, hij had het tenslotte al zo vaak gedaan. Met enige moeite worstelde hij zich door de smalle achterdeur van het restaurant. Hij schrok van een krijsende kat, die zich uit de voeten maakte. Wat deed zo'n beest hier dan ook met dit weer!
Vijf minuten later was het eindelijk zo ver. Gerrit-Jan wreef zijn handen nog even warm, trok de zuidwester nog wat dieper over de oren en... maakte zijn rechterwijsvinger nat in zijn mond. Als een volleerd weeramateur, ja bijna professional, stak hij zijn vinger daarna kaarsrecht in de lucht.
Zijn hart maakte een sprongetje en hij riep: "Ja! Ja! 94,6 kilometer per uur! Het record van deze maand is verbroken!!".
Een Awekas-lid.
deze zal ik op mijn website plaatsen 
